Jdi na obsah Jdi na menu
 


Jom Terua i rabiniczne święto Rosz ha-Szana

 

Biblijny kalendarz różni się od kalendarza rabinicznego również w ustalaniu Nowego roku.

Rabiniczny kalendarz uważa za początek roku - Rosz ha-Szana - pierwszy dzień siódmego biblijnego miesiąca, to jest dzień, który Biblia oznacza jako święto Jom Terua.
 
Jak już było wspomniane, karaimi świętują Nowy rok zgodnie z wierszem 2M 12:2 w miesiącu awiw; awiw jest miesiącem, na który przypada Święto Przaśników:
 
Ten miesiąc będzie wam początkiem miesięcy, będzie wam pierwszym miesiącem roku.

Aczkolwiek rabini nie zaprzecza, że ​​w święto Jom Terua spada na siódmy biblijny miesiąc - jak jest wyraźnie wspomniane w Torze:
Powiedz synom izraelskim tak: W miesiącu siódmym, pierwszego dnia tegoż miesiąca, będziecie mieli dzień odpoczynku, dzień pamiętny, obwołane trąbieniem, święte zgromadzenie. (3M 23:24)
W siódmym miesiącu, pierwszego dnia miesiąca, będziecie mieli uroczyście ogłoszone święto; nie będziecie wykonywać żadnej ciężkiej pracy, będzie to dla was dzień radości przy dźwięku trąb. (4M 29:1)
Ale talmudyścici oznaczają to święto jak Rosz ha-Szana lub też Nowy rok (Miszna, Rosz ha-Szana 1:1)

Nazwa święta Jom Terua dosłownie znaczy Dzień wydawania głośnych dźwięków, a jak z nazwy wynika, jest potrzebne w czasie tego święta wydawać jakiś hałas.
Według rabinicznej tradycji słowo terua תְּרוּﬠָה (hebrajski rdzeń רוע) wiąże się wyłącznie z dęciem w szofar (barani róg). ¹


¹) hebrajski rdzeń jest skutecznie używany w połączeniu z szofarem w 3M 25:9
W dziesiątym dniu siódmego miesiąca każesz zadąć w róg (szófar trúá). W dniu pojednania każecie dąć w rogi (taawírú szófar) po całej waszej ziemi. (3M 25:9)

 

Ten samy rdzeń słowa (רוע) , używa Tora dla krzyk w 4M 23:21 i trąbienie w srebrne trąbki 4M 10:5-6.²

W Jakubie nie dopatrzyłem się niczego zdrożnego nie widziałem obłudy w Izraelu. Wieczny, jego Bóg, jest z nim, wykrzykują (úterúat) na cześć jego jako króla. (4M 23:21)
Gdy zatrąbicie (terúá) dźwiękiem urywanym, wyruszą obozy, które obozują po stronie wschodniej. Gdy powtórnie zatrąbicie (terúá) dźwiękiem urywanym, wyruszą obozy, które obozują po stronie południowej. Gdy będą mieli ruszyć w pochód, zatrąbią (terúá) dźwiękiem urywanym. (4M 10:5-6)

²) Rdzeń słowa (רוע) używa hebrajska Biblia również dla wyrażanie głośnej modlitwie do Boga:

Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie! Wykrzykujcie (háríú) Bogu głosem radosnym. (Psalm 47:2)

I ten sam rdzeń jest również używany dla dźwięk cymbałów:

Chwalcie go na cymbałach dźwięcznych, chwalcie go na cymbałach głośnych (trúá)!(Psalm 150:5)
Z wszystkich tych wersetów jest jasne, że słowo terua (na podstawie którego jest nazwane święto), jest ogólnym terminem dla wydawania głośnych dźwięków, te głośne dźwięki mogą być wydawane za pomocą w baraniego rógu, srebrne trąby, cymbału, lub nawet mogą być wydawane przez modlących się do Boga ludzi.

Dlatego nie ma sensu twierdzić, że poczas Jom Terua jest możliwe trąbić tylko do szofaru (baraniego rógu).

 

Ponieważ na trąbach trąbiło się podczas każdego dnia nowiu (4M 10:10), musimy zapytać się, dlaczego jest Jom Terua, pierwszy dzień siódmego biblijnego miesiąca, wyznaczony jako święte zgromadzenie.
W dni waszej radości i w wasze uroczyste święta oraz w wasze dni nowiu będziecie dąć w trąby przy waszych całopaleniach i przy ofiarach pojednania. Będą one przypominały was Bogu waszemu; Jam jest Wieczny, Bóg wasz. (4M 10:10)

Tora nie informuje nas, dlaczego jest ten dzień wyznaczony jako mo'ed (ustawiony czas).

Według niektórych karaimów Jom T
erua rozpoczyna miesiąc, który zawiera dwa ważne święta Jom Kipurim i Sukot, to oznacza, że to jest dzień przygotowania na tych dwóch świąt.

Starożytni Izraelici, których głównym źródłem środków do życia było rolnictwo, podczas święta Sukot dziękowali Bogu za dożynki i prosili Boga o dobry urodzaj w następnym roku, z tego powodu było dla starożytnych Izraelitów święto Sukot jednym z najważniejszych świąt.

Wiele karaimów uważa Jom T
erua za dzień głośnych modlitw, który jest przygotowaniem na świąta siódmego biblijnego miesiąca.